Bajki Majki: „Smocza straż. Gniew Króla Smoków” Brandon Mull

Jeśli po lekturze pierwszego tomu ktokolwiek wciąż waha się przed sięgnięciem po kontynuacje, a sam argument pt. „SMOKI! MNÓSTWO SMOKÓW” to dla niego za mało, zdradzę kilka odjechanych szczegółów, zaostrzających apetyt.

Mamy tu bowiem do czynienia z jeszcze większa ilością smoków. Smoki są wszędzie, są groźne, krwiożercze, bardzo gadzie i bardzo zbuntowane. I ani trochę nie chcą już siedzieć w azylach, kiedy alternatywą jest przejęcie władzy nad światem. Przeczytacie o walkach smoków, ucztowaniu ze smokami, uciekaniu przed smokami, wojnie ze smokami i smoczym porwaniu. Do puli szałowych akcentów dorzucam też mrocznego jednorożca o powalającej urodzie i wrednym usposobieniu, roślinę zdolną skopiować każdego człowieka, z którą ma kontakt i łuk zdolny posłać trzysta strzał jednocześnie. Jeśli Knox ma też swoich fanów, to nie będą rozczarowani, bo chłopiec wreszcie przejrzy na oczy i zobaczy świat Baśnioboru takim, jaki jest. A potem zdrowo w nim namiesza. Są spiski, zdrady, upadające porządki, fantastyczne stworzenia, widmo nadciągającej śmierci i mnóstwo magii. Jest świetnie!

Wciąż mając w głowie wrażenia towarzyszące mi podczas lektury pierwszego tomu i sugerując się zmianą wydawnictwa na poświęcone wyłącznie książkom dziecięcym (pierwszy tom został wydany przez W.A.B, ten już przez Wilgę – oba należą do Grupy Foksal) dość pochopnie zakwalifikowałam drugą część Smoczej Straży do kategorii Bajki Majki. Zdecydowanie na wyrost, ale myślałam o tej serii bardziej jako o książkach dla dzieci i młodszej młodzieży, niż stricte młodzieżowych. I na tym polu spotkało mnie pewne zaskoczenie, bo „Gniew Króla Smoków” jest zdecydowanie bardziej brutalny, niż pierwszy tom serii. Tym razem mamy już do czynienia z masakrą. Jest ona oczywiście uzasadniona trwającą wojną, ale jakoś mimo wszystko nie spodziewałam się plastycznych opisów zabijania. A trup sieje się gęsto. Nie wiem, czy w „Baśnioborze” było podobnie, ale pod względem krwawej jatki kontrast między pierwszym, a drugim tomem „Smoczej Straży” jest spory.

Na szczęście autor wciąż zachowuje umiar, a ponury klimat walki o przetrwanie rozjaśnia rozbrajające poczucie humoru i barwne charaktery bohaterów.

Bardziej mroczna, ale wciąż doskonale wyważona powieść przenosząca czytelnika na zupełnie nowy poziom wyobraźni. Magiczna przygoda na wyciągnięcie ręki!

Brandon Mull, Smocza straż. Gniew Króla Smoków, Warszawa: Wydawnictwo Wilga, 2019, 416 s.

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Wydawnictwa Wilga.

Dodaj komentarz