Okołoksiążkowy miszmasz: Karton od Filemona

Zdążyłam już zapomnieć jak bardzo lubię pudełka–niespodzianki, dopóki nie trafiłam na Karton od Filemona. Nie musiałam się długo zastanawiać, po prostu musiałam mieć to pudło. To znaczy moje koty musiały je mieć!

Filemon jest głównym muzem kociej fotografki Moniki Małek (zwanej też Zaklinaczką Kotów) i swoim imieniem, pyszczkiem i kłaczkami sygnuje sklep internetowy „U Filemona”, w którym można znaleźć mnóstwo fantastycznych kocich książek, puzzli i gadżetów ze świetnymi zdjęciami super kotów (między innymi mojego Figla).

Karton od Filemona (to już druga edycja) jest pudłem, pełnym kocich rzeczy dla kotów i kocich matek, którego zawartość do samego końca zostaje tajemnicą. Jedynym gadżetem, o którym było wiadomo, że znajdzie się w kartonie były kalendarze – można było wybrać karton z kalendarzem książkowym (jak ja) lub ściennym. Po pewnym czasie uchylono kolejny rąbek tajemnicy i zdradzono, że drugim przedmiotem w kartonie będzie dekoracyjna puszka.

Kartony były wysyłane tak, by można było odpakować je na Mikołajki. Niektórzy odbiorcy jednak zostawili sobie tą przyjemność do Gwiazdki albo podarowali prezenty bliskim i włożyli pudła pod choinkę, więc przegląd środka zostawiłam na bezpieczny termin w połowie stycznia. Mam nadzieję, że teraz już nikomu nic nie zespoileruję.

Nie był to to mój pierwszy zakup w filemoniwym sklepie, więc już dobrze wiem jak pięknie (i ekologicznie, bez grama plastiku!) Monika wraz z kocimi pomocnikami pakują swoje paczki. Tym razem jednak przeszli samych siebie, bo każda rzecz w kartonie miała swoje miejsce, określoną funkcję i dołączoną notatkę od Filemona. Mimo, że oczywiście postawiłam sobie karton do góry nogami i otworzyłam od spodu, to i tak była najładniej zapakowany karton, jaki widziałam.

A co znalazłam w środku?

– wspomniany już koltendarz, czyli koci kalendarz od Moniki mam już drugi rok i nie wiem, czy jeszcze kiedyś będę chciała inny. Pełen kocich zdjęć i świąt (znajdziecie w nim także zdjęcie Jego Mechatość Figla, szukajcie w okolicach Dnia Kota Garfielda), z twardą okładką, dużą ilością miejsca na notatki i na papierze, na którym żaden rodzaj pisadła się nie rozlewa ani nie rozmazuje. Jeśli chcielibyście się jeszcze na taki skusić, to do wyczerpania zapasów jest w super promocyjnej cenie 20 zł – szukajcie w sklepie „U Filemona”;

puszka na skarby ze zdjęciem Blani (drugiej osobistej kociej muzy Moniki) szykującej wypieki okazała się bardzo pojemna –  super, że mieszczą się w niej zarówno pierniczki, jak i kredki, czy długopisy;

– instagramowe konto Moniki słynie z kartonowych scenek, często z udziałem kartonowych kotów. Jeden z nich również znalazł swoje miejsce w kartonie – Pusia, czyli arcycierpliwy kot z odzysku, do towarzystwa, zabawy i pozowania;

bon zniżkowy na kotosesję– Figiel i Vincent mają już jedną na koncie i polecam z całego serca. To więcej niż prawdopodobne, że skusimy się i na kolejną, kiedy tylko Monika będzie akurat w pobliżu;

– polaroidowe zdjęcie Filemona Twórcy Kartonu i narratora tej opowieści, które zawsze można mieć przy sobie;

– tajemniczy kwestionariusz matrymonialny dla kota do tajemniczej akcji walentynkowej. Czyżby miłość kryła się tuż obok, w przepastnych czeluściach internetów?;

luksusowe zabawki dla kota: rzemyki, czerwone kropki w wersji „możliwe do złapania”, kulki z folii i suche kasztany, czyli to, co koty lubią najbardziej;

woreczek podejrzanego zioła. Szczerze wierzę, że to kocimiętka, w każdym razie Vincent pogardził, a Figiel oszalał i zaczął robić naprawdę dziwne rzeczy. Ale było widać, ze dobrze się bawi!;

– zdrowe smakołyki „Juicy Bites” – jedne z niewielu, które nie zaszkodziły Figlowi na jego chory brzuszek. Za to właśnie uwielbiam takie kartony, można wypróbować nowe rzeczy i odkryć prawdziwe skarby;

sensoryczna mata węchowa hand made – moje koty interesowały się nią krótko, ale posłałyśmy dalej w ramach świątecznego prezentu zaprzyjaźnionej kociej rodzinie i tam podobno był szał;

– kocia kartka świąteczna;

– spory plakat (A3?) z kotami. A właściwie kocimi języczkami – do zakrycia wydrapanej przez kitki dziury w tapecie;

– koci magnes, żeby było co zrzucać z lodówki;

ekologiczna torba na kotki wielorazowego użytku;

– kocie lusterko kieszonkowe, by codziennie móc podziwiać swoją urodę;

nasionka trawy dla kotów wraz z instrukcją siania;

słoik pełen genialnych pomysłów na spędzanie czasu do losowania. Oczywiście z kotami w roli głównej;

– kocie kłaczki;

– no i oczywiście to, co najcenniejsze, czyli wszystkie papiery i kartony! Z kartonu głównego, papierów, w który owinięte były rzeczy, sznureczków i sensorycznej maty powstał koci park rozrywki, który wypełniał moją sypialnię przez jakiś tydzień i przez cały ten czas aktywnie zabawiał moje futra.

Dawno nie trafiło w moje ręce coś takiego – wykonanego ręcznie, z dużą starannością i dbałością o każdy szczegół i z taką ilością włożonego serca, a przy tym tak pomysłowego. I z dużym zacięciem ekologicznym, będącym zachętą i inspiracją do wykorzystywania rzeczy ponownie.

Karton kosztował około 100 zł (cena samego kalendarza to 50 zł), więc moim zdaniem, jak za taką ilość autorskich gadżetów i zaangażowania twórców jest to naprawdę bardzo atrakcyjna cena. Szczególnie, że wszystkie rzeczy są niepowtarzalne i dostępne wyłącznie w sklepie Moniki i Filemona (no, może poza kasztanami i kotozabawkami będącymi drugim życiem przedmiotu).

Karton od Filemona
Monika Małek
cena – ok 100 zł

Okołoksiążkowy miszmasz: „Harry Potter: Zaczarowany kalendarz adwentowy”

Już dawno zaakceptowałam fakt, że ja to chyba nigdy nie dorosnę i w związku z tym jakoś w listopadzie nabyłam drogą kupna kalendarz adwentowy z duperelkami z Harry’ego Pottera. Dla siebie, bo w końcu „zawsze o tym marzyłam” ;)

Nie do końca wiedziałam czego się spodziewać, więc na początek wybrałam najtańszą z możliwych opcji (bo i w kalendarzach o tej tematyce można wybierać i przebierać – są między innymi z lego, z Funko popami, z pluszakami itp.), oczekiwałam więc mało praktycznych, ale sympatycznych drobiazgów. I nie rozczarowałam się, choć jakość ich wykonania okazała się pozytywnym zaskoczeniem.

UWAGA, dalsza część recenzji zawiera SPOILERY zawartości. Ale też przykładowa zawartość jest przedstawiona na odwrocie samego kalendarza, więc chyba nie ma co się przejmować.

Już sama oprawa kalendarza wizualnie bardzo mi się podoba. Tematyka zawartości oscyluje wokół Balu Bożonarodzeniowego z IV tomu HP, więc wszyscy w środku są bardzo eleganccy.

Moimi zdecydowanymi faworytami jest metalowa zakładka do książki w kształcie piórka, ściereczka do okularów i notesik z samoprzylepnymi karteczkami na zaklęcia. Zawsze cieszę się też z magnesów na lodówkę (mimo lodówki w zabudowie), a tych trafiło się aż 5 – z godłami domów i z Hedwigą.

Poza tym znalazłam dwie gumki do zmazywania, przywieszkę do walizki, naszywkę/naprasowankę do ubrań (trafiła mi się z mrocznym znakiem, hell yeah!), 4 przypinki i 4 breloczki z postaciami, 2 rolki ozdobnej taśmy klejącej, naklejki, tatuaże z naklejki, etykietki na prezenty i pluszowego Rona w szacie wyjściowej.

Nie da się ukryć, że jest to asortyment zdecydowanie dla dzieci, chociaż i tak z większości rzeczy mam straszną radochę (może gumki do zmazywania oddam córce, bo sama nie mam ołówka…). Może przydałoby się nieco więcej urozmaicenia, bo jak przypinki fajnie wyglądają w grupie, tak 4 breloki do jak na mój gust odrobinę za dużo, nie mam aż tylu kluczy. Jednak zawsze można podzielić się z przyjaciółmi i też chyba o to tu trochę chodzi.

Jak za tą cenę jestem naprawdę zadowolona (normalnie kalendarz kosztuje 130 zł, ja kupiłam go w promocji za około 109), jakość wykonania produktów nie budzi zastrzeżeń, jestem też mile zaskoczona, że kiedy niespodzianką były naklejki, czy zmywalne tatuaże, to zawsze po kilka sztuk w okienku, na bogato.

Ci, którzy na bieżąco obserwowali na Instagramie moje codzienne zaglądanie do kalendarza pewnie pamiętają, że kilka razy spotkało mnie rozczarowanie, a trzy okienka były puste. Na szczęście wszyscy pocieszający mnie mieli rację – kilka lżejszych i bardziej płaskich gadżetów po prostu przesunęło się do innych okienek (jak na złość większość do ostatniego, żeby jeszcze bardziej podkręcić napięcie). Jeśli kupujecie kalendarz dla dziecka, przed wręczeniem koniecznie otwórzcie go od tyłu i upewnijcie się, czy wszystkie niespodzianki są w swoich przegródkach (obie części pudełka są zabezpieczone jedynie taśmą klejącą, więc można to łatwo ogarnąć), bo rozczarowanie na widok pustego okienka może być bolesne. A jeśli kupujecie dla siebie po prostu bądźcie cierpliwi, bo zawartość w końcu się znajdzie.

Niby duperele, a jednak była radość. W przyszłym roku na pewno skuszę się na kolejny kalendarz, tym razem może na nieco droższą opcję.

Harry Potter: Enchanted Advent Calendar
Firma: YuMe Toys
Wiek: 3+

Okołoksiążkowy miszmasz: „Czytadło. Zdrapka pełna książek”, Zdrapki Kropki

Czym jest tajemnicze „Czytadło”? To trochę gra, trochę wyzwanie i trochę inspiracja. Zdrapka budząca ciekawość, pomagająca rozwijać czytelnicze horyzonty, zachęcająca do sięgania po nieznanych autorów i gatunki, pomagająca dokonać tak trudnych życiowych wyborów, jak „co mam teraz czytać?!”.

Zestaw zawiera „Czytadło” właściwe, czyli plakat (nie sądziłam, że będzie taki duży!) z aż 17 cytatami do zdrapania. Jeśli któraś z wybranych myśli szczególnie przypadnie użytkownikowi do gustu, należy zdrapać pole z cytatem, by dowiedzieć się z jakiej książki pochodzi. Następnie pozostaje zdobyć ów książkę i przeczytać przynajmniej 30 stron – jeśli dana historia przypadnie czytelnikowi do gustu, pewnie nawet nie zauważy, że przeczytał całość, jeśli nie, po 30 stronach spokojnie można odłożyć i drapać kolejny z cytatów. Pod zdrapkami z cytatami mamy na plakacie tzw. Strefę bookstyle’u z różnymi symbolami do zdrapania. Pod nimi znajdziemy okołoczytelnicze zadania i pomysły do realizowania pomiędzy czytaniem książek ze zdrapkowyzwania.

Poza samym „Czytadłem”, w kartonie znajdziemy również dwie niewielkie karty. Jeden z nich to „Karta progresu” (chociaż osobiście wolałabym „Kartę postępu”, bo przecież Polacy nie gęsi…), na której zaznaczamy nasze postępy w realizacji wyzwania. Oczywiście w formie zdrapki! Po każdych pięciu książkach przeczytanych „od deski do deski” można zdrapać następny odcinek. Druga karta to „Karta dla przyjaciela”, którą możemy podarować komuś bliskiemu, kiedy chcemy namówić go do sięgnięcia po jakąś książkę (najlepiej jako dodatek do owej książki). Na karcie możemy umieścić dedykację, czeka też na niej pole ze zdrapką kryjącą czytelnicze wyzwanie.

Poza zdrapkami w kartonie znajdziemy również instrukcję obsługi wyzwania wraz z quizem pozwalającym sprawdzić swoje czytelnicze wyczucie i odgadnąć z jakich książek pochodzą wykorzystane w grze cytaty. Prawidłowe odpowiedzi zostaną stopniowo odkryte podczas zdrapywania pól „Czytadła”. Co do niektórych nie mam najmniejszych wątpliwości, ale znajdą się i takie, które kompletnie nic mi nie mówią. Zobaczymy ile tytułów udało mi się odgadnąć!

Pomijając wyjątkowo atrakcyjny pomysł na prezent dla książkoholika (bo czy znajdzie się ktokolwiek, kto nie lubi zdrapek? Albo chociaż kto nie jest ani trochę ciekawy co tam się kryje pod spodem?), wielkim plusem jest szata graficzna. Mimo dużej ilości niepowiązanych ze sobą wyrywkowych tekstów na stosunkowo niewielkiej płaszczyźnie, „Czytadło” jest przejrzyste, czytelne, estetyczne pod względem wizualnym i intuicyjne w użyciu. Dużym zaskoczeniem był dla mnie rozmach realizacji, bo spodziewałam się arkusza nie większego niż format A4, a dostałam naprawdę fajny plakat, który chętnie oprawię.

Jest tylko jeden problem – nie jestem najlepsza w podejmowaniu decyzji i za nic nie potrafię zdecydować, który z cytatów drapać najpierw! Znany, czy nieznany? Intrygujący, czy raczej „bezpieczny” – tak na początek? Wygląda na to, że żeby zdrapka pomogła mi w dokonywaniu czytelniczych wyborów, musze najpierw nauczyć się wybierać pola do zdrapywania :D

Wojciech „Zdrapka” Koczorowski, Magdalena Zeist, Czytadło. Zdrapka pełna książek, Toruń: Zdrapki Kropki, 2020.

 

Poza „Czytadłem” ukazały się dotychczas jeszcze trzy tytuły od Zdrapki Kropki – babska „Judyta”, męska „Jonasz” i „Miłosne Wyzwania” dla par. Jak lojalnie uprzedzono na opakowaniu – odkrywanie kropek wciąga!

Recenzja powstałą dzięki uprzejmości Zdrapki Kropki.

Okołoksiążkowy miszmasz: Grudniowe pudełko-niespodzianka „Winter Wonderland” od Once upon a candle

Moja słabość do pudełek-niespodzianek jest tutaj powszechnie znana. Podobnie jak upodobanie do książkowych gadżetów. Nie byłam jednak dotychczas w stu procentach przekonana do coraz bardziej popularnej mody na świeczki zapachowe inspirowane książkami i książkowymi bohaterami. Może to dlatego, że nie jestem wielką fanką syntetycznych zapachów (a odświeżacze powietrza już w ogóle wzbudzają we mnie odrazę). A może dlatego, że samo kolekcjonowanie świec budzi we mnie wewnętrzny sprzeciw – to przecież niemalże oksymoron! W końcu świece powinny się palić, gasnąć i przemijać. Vanitas vanitatum et omnia vanitas.

Ale jest pora roku, która po prostu wymaga towarzystwa świec. Zima – czas światełek, rozedrganego płomienia i ciepła ogniska. Zimą zużywam świeczki wręcz hurtowo. Dotychczas były to zawsze świeczki woskowe, bezwonne i przywiezione prosto z IKEA. Ale pomysłem na tajemniczy box o tematyce „Winter Wonderland” firma Once upon a candle przełamała mój dotychczasowy opór i zachęciła do spróbowania czegoś nowego. Czy było warto?

Co znalazłam w pudełku „Winter Wonderland” by Once upon a candle:

„Let it snow” i „Ohh deer”, czyli dwie świece 60 ml w blaszanych puszkach. Wydaje mi się, że jestem fanką świeczek w słoiczkach, ale chętnie przetestuję nowy pomysł. Szczególnie, że obie pachną intrygująco – słodki aromat cukrowej laseczki z miętą i suszonymi owocami oraz świeża mieszanka eukaliptusu i mięty z nutą pomarańczy (w składzie jest też śnieg, co bawi mnie za każdym razem). To właśnie one pachniały tak bardzo, że było je czuć już po otwarciu skrytki w paczkomacie.

„Winter Wonders”, czyli świeczka w słoiczku 135 ml o zapachu jaśminu (uwielbiam!), cytrusów, sosny i cynamonu. Nigdy nie pomyślałabym, żeby połączyć jaśmin z cynamonem, ale zdecydowanie lubię to!

Winter Tea – herbata jest moim artykułem pierwszej potrzeby mniej więcej od września do kwietnia, więc taki prezent zawsze mnie cieszy. Mieszanka wydaje się być całkiem standardowa – czarna herbata z cynamonem, jabłkiem, czarną porzeczką, skórką pomarańczy i imbirem – warto jednak czasem postawić na klasykę. A i fiolka z „herbatą na raz” jest całkiem urocza.

Mroźna bransoletka – i to dosłownie, bo białe koraliki okazały się lodowate w dotyku w pierwszych chwilach po założeniu, a zawieszka z płatkiem śniegu dodatkowo podkreśla ten fakt wizualnie. Prosta i uniwersalna. A do tego ślicznie zapakowana.

Artprint z cytatem z Dickensa – czy potrzeba tu dodatkowego komentarza? Trudno wyobrazić sobie zimę bez tego autora!

Poszewka na poduszkę – jest idealna. Ośnieżona latarnia i trzy słowa, a przypomina się całe dzieciństwo spędzone pod kołdrą z latarką i „Opowieściami z Narni”. Magiczna, zimowa i podnosi na duchu.

Uczciwie przyznam, że spodziewałam się mniej. Mile zaskoczyła mnie przede wszystkim różnorodność gadżetów – w paczce znalazły się nie tylko świeczki, choć wszystko jest przesiąknięte ich zapachem. Bardzo doceniam też dbałość o każdy szczegół – estetyczne opakowanie, liścik z opisem specyfiki świec, dopasowanie poszczególnych elementów. Pudełko z powodzeniem mogłoby służyć za zestaw ratunkowy do przetrwania zimy. Tylko jeszcze zima mogłaby wpaść na dłużej!

Nie zapaliłam jeszcze wszystkich trzech świeczek, ale chyba złapałam bakcyla. Coś czuję, że będę kontynuować tą przygodę. A już zimą na pewno!

Okołoksiążkowy miszmasz: Co znalazłam w lutowym pudełku magicznym od Sowiej Poczty

Skoro moje emocje po otwarciu fantastycznego niespodziankowego pudła już trochę opadły, pokażę Wam zawartość drugiego pudełka, na które skusiłam się w lutym – boxa magicznego od Sowiej Poczty.

Co znalazłam w pudełku:

Maskotka Harry Potter od fesswybitnie – podobnie jak fantastyczny John z fantastycznego boxa, Harry umościł się wygodnie w fioletoworóżowym sianku. Przyznam szczerze, że jeśli chodzi o uniwersum Pottera, to wolę bardziej gadżety bardziej realistyczne, niż zabawne. Hogwart kojarzy mi się z dość snobistycznym i ekskluzywnym miejscem dla wybranych, dlatego kojarzy mi się raczej z eleganckimi przedmiotami. Ale dla tego uroczego pluszaka mogę zrobić wyjątek. Bo właśnie to słowo najlepiej oddaje charakter produktów z fabryki fesswybitnie – uroczy. Uroczy Harry z Magicznego Boxa ma około 20 cm i jest obficie wypchany mięciutkim wypełnieniem. Z jednej strony wykonany został z czerwonego materiału z nadrukiem postaci, z drugiej ma czerwoną dresówkę. W sam raz do przytulania.

„Harry Potter. Podróż przez historię magii” – ta, jeszcze gorąca nowość premierę miała 15 lutego. I w tym przypadku jestem bardzo wdzięczna załodze Sowiej Poczty za sneak peak informujący jakiej książki można się spodziewać w zamówionym pudełku, bo inaczej z pewnością sprawiłabym sobie dubla. Książka jest magiczna od pierwszej, do ostatniej strony – pasuje do tego boxa idealnie!

Przypinka z miniaturowym Uroczym Harrym od fesswybitnie – ja akurat jestem #teammagnesnalodówkę i faktycznie wolałabym ten wzór na magnesie albo lusterku (choć i jednego i drugiego mam całe stosy). Ale i przypinka się nie zmarnuje, nie ma strachu!

Karty go gry w metalowej puszce od Dystrykt Zero – strzał w dziesiątkę, właśnie takie gadżety uwielbiam! Są po prostu piękne, świetnej jakości, subtelnie ozdobione herbami hogwardzkich domów i ich symbolami, zamknięte w eleganckiej puszce. Nie mogę się na nie napatrzeć, to moje najulubieńsze znalezisko w tym boxie! Zaraz po książce.

Magiczna zakładka od Molom – jest po prostu czadowa. Z Harrym – wybrańcem w wersji kociej, z pełnym tęsknoty oczekiwaniem na list z Hogwartu wyrażonym na rewersie. Ładna, zabawna i z kotem. Idealna zakładka każdego potteromaniaka.

Jak zawsze nie mogło zabraknąć odręcznego listu z wyszczególnioną zawartością paczki, który za każdym razem cieszy mnie tak samo i firmowej naklejki z sówką, która stała się wizytówką Sowiej Poczty. Na każdym kroku widać, że sowie boxy robią ludzie z pasją.

Podobnie jak dbałość o prezencję samego opakowania – dobrze dopasowany karton i różowe sianko, które za każdym razem robi mi dzień i uszczęśliwia mojego kota, dbają o stan zachowania produktów podczas podróży. A znaczek z sówką i wypełniona ręcznym pismem adresówka to wisienki na torcie. Dwie wisienki na jednym torciku, czy można być bardziej rozpieszczanym?

Moja dusza potterfana została w pełni usatysfakcjonowana. Zamawiam gadżetów, jak te przepiękne karty w przyszłości! A na razie bez najmniejszych wyrzutów sumienia, z prawdziwą przyjemnoscią wystawiam magicznemu boxowi Wybitny!

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Sowiej Poczty.

 

Okołoksiążkowy miszmasz: Co znalazłam w lutowym pudełku fantastycznym od Sowiej Poczty

Miesiąc temu miałam przyjemność testowania pierwszego boxa subskrybcyjnego od nowej firmy zajmującej się komponowaniem takich paczek – recenzję styczniowego pudełka pielęgnacyjnego możecie przeczytać TUTAJ. Przyznaję, że jestem trochę zakręcona na punkcie tego rodzaju niespodzianek – do tego stopnia, że w lutym zamówiłam aż dwa takie tajemnicze pakunki. Obie od Sowiej Poczty, czekają Was zatem aż dwie pudełkowe recenzje. Na pierwszy ogień idzie box fantastyczny.

Bardzo lubię fantastykę, ale nie jestem na tyle na bieżąco, by znaleźć książkę, którą już czytałam, za to fantastyczne gadżety mam wyłącznie z fandomu HP i nieliczne z Gwiezdnych Wojen, więc przesyłka była dla mnie jedną wielką niewiadomą.

Co znalazłam w pudełku:

 

Maskotka John Snow od fesswybitnie – otwieram paczkę, a tam na wsciekle różowym sianku leży sobie radośnie uśmiechnięty, pluszowy John Snow! Mam pluszowego Johna Snowa! Już możecie zacząć mi zazdrościć! Fesswybitnie znam i lubię, choć do tej pory wymiękałam raczej na ich gadżety z lamami i paczkami frytek, które, choć słodziachne, do Johna się nie umywają. Maskotka ma mniej więcej 20 cm, a jej mocno ubite wypełnienie jest naprawdę mięciutkie. Z jednej strony jest tkanina w kropeczki z nadrukiem postaci, z drugiej szara dresówka. To całkiem konkretny i przeuroczy gadżet, nie sposób nie odwzajemnić jego uśmiechu! Co więcej, próżno szukać go w sklepie – wygląda na to, że mam w rękach ekskluzywny towar wyłącznie dla odbiorców Sowiej Poczty.

„Roar” Cora Carmiac – to dla mnie zupełna nowość, nie spotkałam się wcześniej z twórczością tej autorki, choć w fantastykę młodzieżową uwielbiam i ostatnimi czasy intensywnie nadrabiam. Najwyrażniej wciąż nie jestem do końca „na czasie”, ale że to pozycja z 2017 roku, to sobie wybaczam. Zapowiada się bardzo ciekawie – ma być romans, walka o utrzymanie władzy, przymusowe małżeństwa, czarny rynek i magia burzy. Szczególnie ten ostatni aspekt mocno działa na moją wyobraźnię, nie mogę się już doczekać lektury! Świetny wybór Sowia Poczto, dzięki!

Brelok do kluczy od dystryktzero – na moim widnieje Chewie z Gwiezdnych Wojen i choć odrobinę było mi żal, że nie trafiłam na R2D2 albo Vadera, to jednak Chewbacca jest znacznie mniej oklepany = bardziej hipsterski. No i z takim ochroniarzem klucze na pewno nie zginą! Brelok jest gumowy, porządnie wykonany i w wyrazistych kolorach – sporo wytrzyma i pomoże odnaleźć klucze nawet w czeluściach damskiej torebki.

Fantastyczna zakładka książkoholika, czyli mój drugi najulubieńszy gadżet z tej paczki. Nie wiem, czy były różne rodzaje, ale na moim jest kot-czytacz i hasło „Nie jestem statystycznym kociakiem, lubię czytać książki”, a na rewersie obrazkowe równanie idealne. Całość wydrukowano na porządnym, sztywnym papierze, ale chyba i tak ją zalaminuję, bo będzie mocno eksploatowana.

Odręcznie napisany list z wymienioną zawartością pudełka – świetnie, że załoga SP nie zrezygnowała z tego pomysłu. Imienna, ręcznie pisana notatka to pozornie banalny szczegół, który bardzo dobrze świadczy o indywidualnym podejściu do klienta. Nie mamy tu do czynienia z masówką wyskakującą z drukarki w setkach odbitek. I to jest super.

Wisienką na torcie jest naklejka z sówką – maskotką Sowiej Poczty. Tym razem moje dziecko cudem ją przeoczyło i trafiła prosto do mojego kalendarza. Taki drobiazg to najlepsza wizytówka.

Bardzo się cieszę, że tym razem udało się uchronić starannie wypełniane adresówki przed naklejką firmy przewozowej. W ogóle całość zapakowana została perfekcyjnie i bardzo estetycznie – odpowiednio dobrana wielkość kartonika i kolorowe sianko jako wypełnienie zapewniły wszystkim elementom boxa najwyższy komfort podróży – nawet rulonik listu przetrwał bez jednego zagniecenia! Pudełka zostały starannie owinięte szarym papierem (mógłby mi ktoś wytłumaczyć dlaczego właściwie ten brązowy papier nazywanym „szarym”? Anyway, papier pakowy – taki retro vintage.) i opatrzone odręcznie wypisaną etykietą adresową i znaczkiem Sowiej Poczty. Uwielbiam, kiedy przesyłki są dopieszczone w najmniejszym nawet szczególe, paczuchy prezentowały się naprawdę bardzo dobrze – nawet jeszcze przed otwarciem!

Lutowego boxa fantastycznego oceniam na mocną 5, a nawet 5+, chociaż podobno nawet nie ma takiej oceny! Wszystko zostało dopięte na ostatni guzik, wybrano niebanalne, dobre jakościowo przedmioty i świetnie zapowiadającą się książkę, której na oczy jeszcze nie widziałam. Brawo! Poproszę więcej takich paczek!

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Sowiej Poczty.

Okołoksiążkowy miszmasz: Co znalazłam w styczniowym pudełku pielęgnacyjnym od Sowiej Poczty

Wiecie jak uwielbiam boxy subskrypcyjne. Nie ma co tego ukrywać – odkąd „dorosłam” Kinder Niespodzianki przestały mi wystarczać i sięgnęłam po nieco większy kaliber. Wtorkowym wieczorem kurier przyniósł mi przesyłkę od firmy, która kupiła mnie już samą nazwą. Bo Sowiej Poczcie naprawdę trudno byłoby mi się oprzeć.

Zgodnie z moim upodobaniem do próbowania nowych rzeczy przywędrował do mnie box pielęgnacyjny. Szczególnie, że wielkimi krokami zbliżają się walentynki i warto byłoby się trochę… no wiecie… odskrobać :D

Co znalazłam w pudełku:

„Szczęśliwa skóra. Naturalny program domowej EKOpielęgnacji” Adina Grigore – w tematyce urodowej jestem jeszcze kompletnie zielona i nie mam porównania. Nie spotkałam się też wczesniej z książkami wydawnictwa Galaktyka. Ale otworzyłam ją na chybił trafił i z pierwszego zdania, które wpadło mi w oko dowiedziałam się, że powinnam pić więcej wina. Wniosek może więc być tylko jeden – to musi być dobra książka!

Naturalny krem do rąk YOPE. Imbir i drzewo sandałowe – to dla mnie strzał w dziesiątkę, uwielbiam kremy do rąk i, szczególnie zimą, mam po jednym w każdym pokoju i w każdej torebce. Zapach imbiru uwielbiam, a firmę YOPE już od dawna chciałam przetestować. Jestem już pokremowana – przyjemnie pachnie i nie kleję się do klawiatury – zostałam uszczęśliwiona.

Balsam do ust z masłem shea Equilibra – moje kolejne must have – pomadek mam chyba jeszcze więcej niż kremów, bo jeszcze poupychane po kieszeniach. Zużywam je też w zastraszającym tempie, szczególnie odkąd Majka również nauczyła się nimi malować. Bezbarwna, naturalna, o neutralnym zapachu – nie będę się bała pożyczyć jej mojej dwulatce.

Odżywcze mydło naturalne Sylveco. Ziołowa pielęgnacja, rokitnik i werbena – tu dla odmiany kiepski traf. Mydła w kostce nie lubię i nie praktykuję, bo strasznie wysusza mi dłonie i brudzi umywalkę. Chociaż mam z tym produktem spory dylemat, bo z drugiej strony cenię firmę Sylveco i uwielbiam zapach werbeny. Chyba jednak się skuszę, może akurat to mydło będzie wyjątkiem? Miałam w końcu próbować nowości.

Organic Shop. Scrub do ciała “Miodowy cynamon” – skoro już o odskrobywaniu mowa… nie ważne, grunt, że się przyda! Dla mnie super, że ten kosmetyk pachnie przede wszystkim miodowo, a cynamon jest ledwie wyczuwalnym dodatkiem – to bardzo miła niespodzianka, jako że cynamonu po prostu nie lubię. Super też, że słoiczek jest plastikowy. Tak, wiem, plastik rozkłada się tysiące lat, nie jest eko i w ogóle, ale to już takie moje małe dziwactwo – nie lubię szklanych opakowań w łazience, bo jestem łamagą, a szkło i kafelki to nieszczególnie dobre połączenie. Zwłaszcza, kiedy jest się boso.

Próbka kremu do twarzy na noc Biolaven – takich próbek nigdy zbyt wiele. Bardzo lubię zabierać je ze sobą na wyjazdy. Prawdę mówiąc próbki kremu są dla mnie lepszym wyborem, bo o posmarowaniu twarzy kremem pamiętam może raz w tygodniu :)

No i naklejka z sówką – maskotką firmy. Nie powiem, żebym zdążyła dobrze sie jej przyjrzeć, bo Majka przechwyciała ją niemalże od razu. Teram mam naklejoną na kaloryferze, więc trochę z nami zostanie…

Podsumowując – dostałam fajnie zapowiadającą się książkę i najbardziej podstawowe kosmetyki na zimę w nienarzucających się, ale wciąż zimowych zapachach. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, bo spodziewałam się kolejnego balsamu do ciała i maseczki, a znalazłam produkty, które na pewno wykorzystam (no, zobaczymy jak mi pójdzie z mydłem). Super wybory, dzięki!

Ponadto jestem absolutnie urzeczona odręcznie pisanym listem – w dzisiejszych czasach mało kto praktykuje jeszcze korespondencję wysyłaną metodą tradycyjną, a takie szczegóły jak „spis inwentarza” w pudełku niespodziance jest zwykle pisany na komputerze i wielokrotnie powielany. Fakt, że ktoś zadał sobie tyle wysiłku, że przygotował odręczną notatkę do każdej paczuchy jest w moim odczuciu czymś nobilitującym. Zrobiło mi się po prostu strasznie miło!

Jeśli faktycznie chciałabym się do czegoś przyczepić, to szczegółu, jaki jest opakowanie  – karton był zdecydowanie zbyt wielki, jak na zawartość i nieco chaotycznie owinięty papierem. Jednak paczka była bardzo dobrze wypchana wypełniaczem i zawartość nie ucierpiała. Wiem już od załogi Sowiej Poczty, że nie takie było pierwotne założenie i zawiodła firma zewnętrzna dostarczając nieodpowiednie kartoniki i trzeba było szybko improwizować. W takim wypadku zgadzam się z podjętą decyzją ekipy, bo wolę dostać paczkę w zapowiedzianym terminie (a nawet chwilę wcześniej!) w mniej adekwatnym opakowaniu, niż czekać dłużej. Bardzo podobała mi się również ręcznie wypełniona adresówka, która niestety w znacznej mierze przykryta została listem przewozowym – może następnym razem uda się ją przed tym uchronić.

Zaskakujące, sympatyczne, praktycznie skomponowane.

Pudełko oceniam na 5 z maleńkim minusikiem – do ideału nie brakuje wiele, klimatyczne opakowanie będzie już wisienką na torcie. Jestem też strasznie ciekawa, co otrzymali subskrybenci boxa magicznego i fantastycznego, które również niesamowicie mnie kusiły. I wciąż kuszą… Może ktoś z Was zamówił takie pudełko i chciałby się podzielić wrażeniami?

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Sowiej Poczty.

Okołoksiążkowy miszmasz: Co znalazłam we wrześniowym artboxie od niezlasztuka.net

Pudełka-niespodzianki to moja mała słabość, co na pewno da się zauważyć po ilości moich boxowych recenzji. Ale ArtBox jest jak dotąd jedynym, na zakup którego skusiłam się ponownie. Całe szczęście, że to pudełko wychodzi tak rzadko – naprawdę trudno okiełznać ciekawość i powstrzymać się przed kupnem, ale dwa razy do roku można pozwolić sobie na odrobinę szaleństwa, prawda? Szczególnie, że kupno paczki to cegiełka wspierająca pewien fantastyczny projekt.

Tym razem wybrany przeze mnie box był nieco droższy – kosztował 159 zł w wersji podstawowej (koszt poprzedniej edycji to 99 zł), natomiast wersja deluxe okazała się odrobinę tańsza – 339 zł, zamiast 399 zł jak poprzednio. Okazało się jednak, że pudełko jest nie tylko droższe, ale i znacznie bardziej wypełnione (i sporo cięższe!), niż przy moim pierwszym zakupie.

Na co trafiłam tym razem?

Coś do poczytania:
­­„Dlaczego sztuka pełna jest golasów?” Susie Hodge – to pierwszy zgrzyt – książka jest rewelacyjna, ale po prostu już ją mam (to się chyba nazywa nadmiar szczęścia :D). Wyczuwam chyba nadchodzący konkurs… Albo zrobię komuś fajny prezent. Książkę w każdym razie polecam bardzo, musze się wreszcie zabrać za recenzję!
„Dzieci bohaterów” Lyonell Trouillot – zapowiada się strasznie, ale intrygująco.
„Lente. Kwartalnik śródziemnomorski” – z tym czasopismem jeszcze się nie spotkałam i chętnie zapoznam się z archiwalnym numerem. Będzie idealny na deszczowe popołudnie pod kocem.

Coś do posłuchania:
Audiobook „Tango z książkami” Janusza Rudnickiego – nie znam, ale zapowiada się ciekawie. Szkoda tylko, że trafiłam na drugą część.
Kod na calutki miesiąc słuchania audiobooków na storytel.pl – super sprawa. Generalnie nie słucham audiobooków, bo trwają strasznie długo nie mam do nich cierpliwości. Ostatnie odsłuchane przeze mnie książki to lektury szkolne podczas przedmaturalnych powtórek i zwykle miałam z nimi taki problem, że w połowie porzucałam słuchawki i sama kończyłam czytanie znacznie szybciej. Może ta szansa pomoże mi zmienić moje nastawienie, a książki, których nie mam w wersji papierowej będą znacznie lepszą opcją do słuchania. Szczególnie, że można jednocześnie gotować obiad :D

Coś na ząb:
Wiśnie suszone i sok wiśniowy od Cherry Tree – wiśnie uwielbiam w każdej ilości i pod każdą postacią, połowa już pożarta (połowa tylko dlatego, że przyzwoitość nakazuje podzielić się z mężem :D).

Coś do pielęgnacji ciała:
Odbudowujący szampon pszeniczno-owsiany od Sylveco – jeśli chodzi o szampony jestem bardzo wybredna, bo mało jaki kosmetyk nie powoduje u mnie reakcji alergicznej. Chętnie wypróbuję propozycję opartą na naturalnych składnikach, ale do nowości w tym temacie podchodzę raczej nieufnie.
Naturalne mydło z glinką od Hagi Cosmetics – mydeł w kostce nie używam – babrzą się, brudzą zlew i zostawiają wysuszoną skórę. To wygląda specyficznie, więc chyba jednak zostanie wypróbowane zamiast zniknąć w odmętach szafy, ale jest to raczej nietrafiona niespodzianka.
Nawilżający balsam do ciała od Senelle Cosmetics – balsamów nigdy zbyt wiele, na pewno się zużyje (to jeden z niewielu kosmetyków, które naprawdę używam), po niespodziance, jaką zrobiła mi Miodowa Mydlarnia w poprzednim boxie do testów podochodzę z entuzjazmem.

Coś do domu:
Klocki „On My Mind. Happy” od Wooden Story – trzy niewielkie drewniane bloczki, a przeurocze. Słodko i minimalistycznie. Tak mi się podobają, że jeszcze nie pokazałam ich Bobasie – najpierw musze się sama nacieszyć :D

Metalowa zakładka do książki od Hundred Bookmarks – to moja pierwsza zakładka z tego tworzywa, dotychczas byłam raczej wierna papiero (i papierkom :D). Estetyczna, zimna i grawerowana artystycznym cytatem. Jeszcze nie wiem, czy wygodna w użyciu, ale na pewno się dowiem i podzielę wrażeniami. Ponadto to niespodzianka w naprawdę zaskakującym opakowaniu – nieproporcjonalnie dużym kartoniku wypełnionym kukurydzianymi eko chrupkami czaiło się niewielkie, eleganckie pudełeczko. Gdyby nazwa firmy nie była tak sugestywna to zawartość opakowania byłaby chyba największym zaskoczeniem tego boxa.

Świecznik od Artlantyda – malutkie cudeńko w pięknych turkusowo-błękitnych odcieniach. To właśnie w takich drobiazgach tkwi twórcza dusza ArtBoxa i tego chciałabym dostać więcej. Zakochałam się od pierwszego wejrzenia, to mój faworyt 3 edycji ArtBoxa!

Doniczka (kubeczek?) – ten gadżet to całkowite przeciwieństwo frywolnej formy powyższego świecznika – w pełni kontrolowana forma prosto z koła garncarskiego i stonowane kolory ułożone w schludne paseczki. Elegancko i pod kontrolą. A jednak wciąż artystycznie.

Poszewka na poduszkę od Hayka – na słomianą pościel natrafiliśmy jakiś czas temu w jednym ze sklepów i ta koncepcja nas zachwyciła, choć udało nam się powstrzymać od zakupu. Idealnie trafiony prezent – teraz już na pewno dokompletuję resztę pościeli. I zapewne na słomie się nie skończy ;)

Skarpetki od Many Mornings – a tu dla kontrastu kompletne pudło. Nie dlatego, że skarpetki z San Escobar mi się nie podobają, ale… już je mam! Z całej oferty sklepu skusiłam się swego czasu na dwa wzory i jeden z nich mi się zdublował! Szczęście w nieszczęściu, że poprzednio kupowałam dla męża, a te są trochę mniejsze (choć wciąż nieco na mnie za duże) – będziemy nosić takie same ;)

Skórzany brelok od Black Fog – surowy i w intensywnym kolorze, idealny do przytwierdzenia przy pasku. Raczej nie używam takich gadżetów, więc nie koniecznie trafia w moje gusta, ale kto wie, może kiedyś się przyda?

I na koniec drobiazg, który zaskoczył mnie najbardziej – spodziewałam się, że szeleszcząca zawartość niewielkiej papierowej paczuszki jest niebanalną herbatą i odłożyłam ją na bok. A kiedy nabrałam ochoty na chwilę relaksu z gorącym naparem okazało się, że w środku kryje się… naszyjnik w stylu boho od Lennoniady, moja mina w tamtym momencie musiała być bezbłędna! A sam wisiorek jest zaskakująco lekki i będzie się idealnie prezentował na grubym swetrze.

Podsumowując – po raz kolejny zaskoczyła mnie szybkość wysyłki i ilość drobiazgów ukrytych w paczce. Kto by pomyślał, że taki zgrabny kartonik aż tyle pomieści! Tym razem miałam po prostu pecha – no bo jakie jest prawdopodobieństwo trafienia dwóch rzeczy, które już się ma? I to głównie te powtórki zawyżają procent nietrafionych niespodzianek. Po raz kolejny mam wrażenie, że w pudełku jest trochę za dużo kosmetyków – nie jest to w końcu box urodowy. Czuję również pewien niedosyt jeśli chodzi o samą sztukę – świetnie, że kładzie się nacisk na wybieranie przedmiotów użytkowych, estetyzacja życia codziennego to super sprawa, a pudełko pomaga kupującemu otaczać się przedmiotami artystycznymi, niebanalnymi i w dodatku funkcjonalnymi. Szczególnie, że same przedmioty są wyjątkowe i pełne uroku. Co jednak ze sztuką dla samej sztuki? Wydaje mi się, że taki zakup to idealny pretekst do odrobiny hedonizmu ;)
Przyznam szczerze, że liczyłam też na małą powtórkę drobiazgu, który w poprzednim boxie skradł mi serce, czyli wydruku artystycznego (na ścianie mam jeszcze sporo miejsca, a z takich reprodukcji można by uzbierać piękną kolekcję).
Zawartość tego pudełka oceniam na 5 z małym minusem (i to za kolejne mydło zamiast mojego wymarzonego wydruku, bo przecież na pechowe powtórki organizatorki nie mają wypływu ;P).

Coś czuję, że zostanę stałym klientem, bo od ArtBoxa trudno się uwolnić, a ja już wypatruję czwartej edycji. Mniej mydła, więcej sztuki!

Okołoksiążkowy miszmasz: Co znalazłam w majowym „Pięknym Boxie” od My Book Box + KONKURS

Oj tak, w Maju zdecydowanie sobie pofolgowałam jeśli chodzi o książkowe przyjemności. Do zakupu akurat tego pudełka-niespodzianki zachęciła mnie obietnica, że wszystko, co znajdę w środku będzie prześliczne. A że jestem straszną sroką i do pięknych dupereli mam niezaprzeczalną słabość, wcale nie zastanawiałam się długo.

Piękny Box to teoretycznie mój prezent z okazji Dnia Mamy, chociaż (jako że został dostarczony już w poprzedni piątek) nie wytrzymałam napięcia i otworzyłam go troszkę wcześniej. Po prostu uwielbiam celebrować rozpakowywanie tych cudnych niespodziankowych paczuszek.

Oto co znalazłam w moim Pretty Boxie:

Książka „The Call. Wezwanie” Peadar Ó Guilín – w tym przypadku twórcy boxa uchylili odrobinę wcześniej rąbka tajemnicy i zdradzili jakiej książki można się spodziewać. Co więcej dali kupującemu możliwość wyboru, gdzie drugą opcją był „Sekret Sonji” Asa Helberg.

Poszewka na poduszkę książkomaniaka od Cymelium Store – ckliwe, kwieciste, romantyczne ubranko na poduchę z napisem „Kto czyta książki żyje podwójnie”. Miła w dotyku poszewka z porządnym zamkiem ma moc zmiany każdego miejsca w kącik do czytania.

Naklejka – tabliczka informacyjna z wymownym napisem „Nie przeszkadzać, czytam” – wspominałam coś o kąciku do czytania? Naklejka na pewno się przyda jeśli do waszego ciągle ktoś włazi ;) Sama swoją nakleję chyba na czole, bo czytam wszędzie i ciągle ktoś próbuje mnie rozpraszać stale dopominając się o uwagę (szczególnie pewien mały majkowy ktoś). Szkoda tylko, że mój Dzieć jeszcze nie potrafi czytać :D

Zakładki do książek – dwie cudne tekturowe „Books are all you need” i „To read or not to read” oraz nieco mniejsza laminowana z bohaterami Trylogii Klątwy (której jeszcze nie czytałam, ale mam w planie).

Książkowa przypinka „Czytam, bo lubię” – będzie do torby na letnie wojaże.

*kot ze zdjęcia, mimo całego swego piękna, nie wchodzi w skład pudełka!

Obietnicę uważam za spełnioną – każdy gadżet jest naprawdę bardzo ładny i starannie wykonany. Zawartość pudełka jest satysfakcjonująca i jak najbardziej adekwatna do ceny. Sama pewnie dorzuciłabym jeszcze niewielką paczuszkę jakiejś owocowej, aromatycznej herbaty, która dopełniłaby wiosennego klimatu pięknym zapachem, ale jako herbatomaniaczka po prostu dorzucałabym herbatę do wszystkiego. Z przyjemnością oceniam ten zakup na okrągłą tłuściutką 5, na pewno jeszcze nie raz ulegnę pokusie i sprawię sobie taki prezent.

Pięknego Boxa, a także wiele innych fantastycznych pudełek znaleźć można na http://www.mybookbox.pl/

i na sam koniec jeszcze obiecany KONKURS!

Dzisiaj wielki dzień i uważam, że każda Mama, Książkowa Mama, Kocia Mama i Zupełnie Nie Mama zasługuje w życiu na odrobinę piękna.
Dlatego razem z My Book Box zapraszam na konkurs, w którym nagrodą jest takie właśnie Piękne Pudełko. Żeby wziąć w nim udział wystarczy udzielić w komentarzu krótkiej odpowiedzi na pytanie „Czym jest piękno?” (oczywiście im bardziej zakręcony pomysł, tym lepiej!) wraz ze swoim adresem e-mail i podpisem. Konkurs trwa od 26.05 do 09.06, wyniki zostaną ogłoszone w przeciągu kolejnego tygodnia. Wysyłka nagrody wyłącznie na terytorium Polski. Powodzenia!