lovebook

Bajki Majki: „W moim sercu. Księga uczuć” Witek Jo, Christine Roussey

| Lew Kanapowy

A oto i ostatnia odsłona naszego walentynkowego czytania o miłości. Książeczka, którą znalazłam we wpisie pewnej blogującej  mamy i po którą poleciałam (wbrew swoim zasadom) w poniedziałkowy wieczór do empiku, żeby tylko zdążyć podarować ją Majeczce z okazji święta zakochanych.

„Moje serce mieszka w domku na drzewie.
Czasem uchylam drzwi i wpuszczam do niego tych, których kocham.”

Bobasa uwielbia „książki z dziurą”, bo jest gdzie wkładać paluszki i można obracać strony ciągnąc w różnych miejscach. Musiałyśmy jednak zachować sporo ostrożności, bo choć „Księga uczuć” jest kartonowa, to jej kartki są dość cienkie w porównaniu do innych książek tego typu i jednak dość łatwo się wyginają w rączkach tak małej czytelniczki jak mój Roczniak. Dodatkowo duży, kwadratowy format jest trochę nieporęczny do wspólnego czytania. Ale dziura w kształcie wielkiego kolorowego serducha, co wynagradza wszystkie inne niedogodności <3

„Dziś otworzę szeroko drzwi do mojego serca i zobaczymy, co się w nim kryje.”

Ta pozycja, bardziej niż na miłości samej w sobie, skupia się na uczuciach. Celem jest przybliżenie małemu człowieczkowi tego, co dzieje się w jego serduszku podczas różnych stanów emocjonalnych. Poznajemy zatem i radość, i złość i strach i entuzjazm i smutek i wzruszenie – nazywamy emocje, odkrywamy ich powody i reakcje, jakie w nas wzbudzają.  Opisom towarzyszą bajeczne, zakręcone ilustracje ze świata małej, psotnej dziewczynki ze zgrabnie wkomponowanym motywem serca.

„Bo moje serce to tajemniczy ogród. A Twoje?”

Jo Witek, Christine Roussey, W moim sercu. Księga uczuć, Warszawa: Mamania, 2016, 48 s.

Bajki Majki: „Miłość” Astrid Desbordes i Pauline Martin

| Lew Kanapowy

Dzisiejsze walentynkowe czytanie rozpoczęłyśmy fantastyczną książeczką o miłości.

Historia mamy, która tuląc Archibalda do snu dostaje bardzo ważne pytanie: „Powiedz mamo, czy będziesz mnie kochać całe życie?”. Opowiada zatem synkowi o wszystkich sytuacjach, w których bardzo go kocha – zarówno kiedy jest grzeczny, jak i podczas dziecięcych psot i figli. Pauline Martin w swych pięknych, pastelowych ilustracjach, ukazuje codzienne sytuacje, kiedy to objawiają się dwie strony Archibalda – ta anielska i ta zupełnie odmienna – bo w końcu zarówno istota rodzicielskiej miłości, jak i natura dziecka pełne są przeciwieństw.
Urocza, pełna humoru, bardzo prawdziwa i wzruszająca opowieść przekazująca dziecku oczywistą prawdę – mama kocha zawsze, nawet kiedy strasznie broisz, albo kiedy zostajesz skrzyczany.

To dla nas pozycja trochę na wyrost. Kupiona bardziej dla sentymentalnej Mamy, niż dla rocznej Bobasy, która mniej więcej w połowie całkiem grubej książeczki straciła koncentrację i zaczęła szybko przewracać strony nie poświęcając wiele uwagi ilustracjom. Na razie jeszcze troszeczkę za długa i za delikatna (sporo papierowych stron), za to za rok będzie jak znalazł. A tymczasem, gdy Maja grzecznie śpi, Mama zasiada z kubkiem herbaty w dłoni i korzystając z chwili ciszy i spokoju cieszy oczy tą małą perełką literatury dziecięcej.

Astrid Desbordes, Pauline Martin, Miłość, Warszawa: Wydawnictwo Entliczek, 2016, 44 s.

Bajki Majki: „Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham” Sam McBratney

| Lew Kanapowy

Ukochana książka mojego późnego dzieciństwa. Będąc w ciąży zamęczałam męża, żeby czytał mi ją przed snem i słuchając roniłam w poduszkę przepełnione hormonami łzy wzruszenia. Może dlatego już od maleńkości Maja tak lubiła jej słuchać.

Bo tych kitajców nie można nie pokochać. W książce mieszkają Duży Brązowy Zając i Mały Brązowy Zajączek – nie do końca wiadomo, czy to bracia, czy tata z synkiem, nie ulega jednak najmniejszej wątpliwości, iż owe zające bardzo się kochają. Mały Zajączek za wszelką cenę stara się zmierzyć i opisać swoje uczucie jak najdokładniej, jak najbardziej wizualnie. „Kocham Cię, jak…” – poszukując największych rzeczy jakie może sobie tylko wyobrazić rozpoczyna swoistą licytację uczuć. A Duży Brązowy zając z cierpliwością i zrozumieniem podejmuje dialog odpowiadając własnym ogromem miłości.

Ciepła, chwytająca za serce opowieść o emocji wymykającej się definicjom, o zrozumieniu i dziecięcym postrzeganiu świata. Dodatkowo jest prześliczna wizualnie, ilustracje Anity Jearam to absolutne mistrzostwo świata. Ta mądra książeczka trafia do serc i małych i dużych czytelników.

Od jakiegoś czasu mamy przerwę od tej pozycji – kiedy Bobasa weszła w okres buntu, samodzielności w przewracaniu stron i gniecenia kartek, zatrwożona Mama odstawiła książkę na bezpieczną półkę (nasz egzemplarz pamięta jeszcze czasy mojego własnego życiowego nieopierzenia – pamiątka międzypokoleniowa). Z drugiej strony ta historia już się trochę osłuchała, podobnie jak wierszyki Brzechwy, za którymi Maj przepadała w niemowlęctwie, a później nagle się znudziły. Właśnie przypomniałyśmy sobie o Zajączkach poszukując lektury na Walentynki i coś czuję, że ponownie zadomowią się w naszym repertuarze na dłużej (a już na pewno do pełnej zajączków Wielkanocy).

Poleca Maja, poleca Mama, poleca Tata i babcia i ciocia też <3

Sam McBratney, Nawet nie wiesz jak bardzo Cię kocham, Warszawa: Egmont, 2004, 32 s.