Nieskomplikowana, super sympatyczna, lekka książka o marzeniach, nieidealnych rodzinach i amerykańskim śnie.
Uroczy nastoletni romans Cala i Leona to zdrowa relacja stroniąca od wielkich dramatów, choć niepozbawiona wzlotów i upadków. Fascynacja pierwszych zauroczeń, poznawanie siebie, odkrywanie, że ludzie są różni i mają różnie, w odmienny sposób reagują na nowe sytuacje, a mimo to nie wymagają „naprawy”, a ich los nie leży w naszych rękach.
Bardzo naturalne (z polskiego punktu widzenia wręcz utopijne) potraktowanie homoseksualizmu i fantastyczna dawka wsparcia ze strony rodziny i otoczenia.


A wszystko to osadzone w nieco abstrakcyjnych okolicznościach reality show związanego z misją wysłania ekipy astronautów na Marsa. Nie zabrakło więc nutki nostalgii za erą podboju kosmosu, marzeń o dotknięciu gwiazd i przede wszystkim sztuczności medialnego szumu i pogoni za płytką sensacją. Na co młodzi bohaterowie oczywiście nie mają zamiaru się godzić.
Poza nastoletnim buntem przeciwko bezwzględnej korporacji grającej na uczuciach widzów i bohaterskim postanowieniem ratowania misji NASA przy pomocy social mediów znajdą się również bardziej przyziemne problemy, jak mierzenie się z depresją, radzenie sobie ze stresującymi sytuacjami i nagłymi zmianami skrupulatnie snutych życiowych planów.
„Ludzie nie są popsuci, a zadaniem specjalisty nie jest ich naprawa. Istnieją jednak osoby, które potrafią uczynić świat trochę lepszym, a ludzi ciut szczęśliwszymi”.
Książka, która właściwie czyta się sama, przyjemny relaks na dwa wieczory, świetnie sprawdzi się również do wakacyjnego plecaka – na podróż albo do poczytywania „nad basenem”. Momentami naiwna, momentami nieco moralizatorska ale przede wszystkim dająca czystą przyjemność z lektury. Comfort book ku pokrzepieniu serc na stresujące czasy. Skierowana przede wszystkim do nastolatków, ale ja sama również bawiłam się bardzo dobrze.
Phil Stamper, The Gravity of Us, Warszawa: Wydawnictwo Jaguar, 2022, 344 s.
Recenzja powstała dzięki uprzejmości Wydawnictwa Jaguar.