Zazwyczaj trudno mi się wciągnąć w książkę prezentującą zupełnie nowy świat, gdzie od zera trzeba poznać nie tylko rządzące nim zasady, ustrój polityczny, czy grupy społeczne, ale również magię, siły nadprzyrodzone, bogów, wierzenia i rytuały. Tym razem jednak wsiąknęłam (wsiąkłam?) niemalże od pierwszych stron. Być może ze względu na hipnotyzujący klimat – pełen krwawych rytuałów, wróżenia z kości i plemiennych wierzeń, nieco zbliżonych do religii voodoo.

Arrah jest córką dwojga wyjątkowo potężnych szamanów i, ku ogromnemu rozczarowaniu ambitnej matki, sama jest prawie zupełnie pozbawiona mocy. Za każdym kolejnym rokiem coraz bardziej pozbywa się złudzeń i przyzwyczaja się do myśli o byciu przeciętną córką wybitnych rodziców. Kiedy jednak w jej mieście zaczynają ginąć dzieci, okazuje się, że przeciętność nie uchroni jej od pozostania w centrum potwornych wydarzeń, a dobre serce, determinacja i nadmiar zwyczajnej ludzkiej przyzwoitości nie pozwoli pozostać obojętną. Czy osoba pozbawiona talentów, płacąca olbrzymią cenę za każdą kroplę magii ma jakąkolwiek szansę w grze bogów i demonów?

To całkowicie nieprzewidywalna historia o miłości (z pięknie przedstawioną relacją ojca i córki), zdradzie, rozczarowaniu, pogodni za marzeniami i stawianiu czoła skutkom ich osiągnięcia, względności dobra i zła i karkołomnym pragnieniu zemsty.

Będzie fatum, którego nie powstydziłaby się antyczna tragedia i rzeki krwi, którym przyklasnąłby J. R. R. Martin. Będą nierówne walki, polityczne rozgrywki, zabijanie bogów, burzenie świątyń oraz pytania o sens istnienia. Znajdzie się jednak też sporo niewinności pierwszych zauroczeń, tęsknoty za rodzicielską miłością i uznaniem, siła prawdziwej przyjaźni i poszukiwanie swojego własnego celu w życiu.

Jak rzadko, jestem wyjątkowo usatysfakcjonowana zakończeniem. I chociaż wiem, że powstała już druga część i piszą się kolejne, to jednak dla mnie chyba ten rodzaj otwartego zakończenia byłby idealny.

Klimatyczna, zaskakująca, magiczna, krwawa i okrutnie wciągająca.

Rena Barron, Królestwo dusz, Warszawa: Wydawnictwo Jaguar, 2020, 448 s.

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Wydawnictwa Jaguar.