Jak ten czas leci! Dopiero co radości dostarczał nam widok krowy zjeżdżającej na sankach, a już moja Majka chichra na widok Mamy Mu wpadającej z pluskiem do jeziora.

Nie ma co ukrywać – uwielbiamy tą krowę! I staramy się brać z niej przykład. Bo Mama Mu zupełnie nie przejmuje się faktem, że coś może być „nie dla krów”. Szczególnie, jeśli oznacza to dobrą zabawę, bo wtedy nawet cztery nogi, ogon i kopyta nie mogą być przecież ograniczeniem. Jak zwykle bezbłędnie radzi sobie ze zrzędliwym Panem Wroną i jego nastroszonym głosem rozsądku, który, delikatnie podpuszczony, jest świetnym kompanem psot.

Pełna energii i radości czerpanej z małych, przyziemnych przyjemności opowieść niesie nie tylko ochłodę, ale i sporą mądrego przesłania. Niezwykła bohaterka udowadnia czytelnikom, że to nic złego odczuwać niepokój stojąc na szczycie stromej zjeżdżalni (nawet, jeśli zjazd jest czymś, czego bardzo pragniemy!). I że nawet jeśli coś się nieumyślnie zepsuje, to nie ma co załamywać rąk i nadmiernie się obwiniać – lepiej spróbować naprawić szkodę. A czasami najprostsze rozwiązania bywają najskuteczniejsze.

Zawsze chętna do próbowania nowych rzeczy oaza cierpliwości z głową pełną pomysłów – Mama Mu jest super! Prawie tak super, jak wodne zjeżdżalnie w samym środku upalnego dnia na plaży.

Mam nadzieję, że w tym roku lato będzie dla nas bardziej łaskawe, niż zima i chociaż nad wodą trochę poszalejemy. Bo ta nowość otworzyła u nas sezon na książki o morzu i wodzie, a takie lektury potrafią narobić wielkiego apetytu przed wakacjami. Upały, przybywajcie!

Jujja Wieslander, Sven Nordqvist, Mama Mu na zjeżdżalni, Poznań: Wydawnictwo Zakamarki, 2019, 28 s.

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Wydawnictwa Zakamarki.