Kiedy zdarza mi się jakiś „problem wychowawczy”, a zwykłe tłumaczenie nie pomaga, szukam pomocy w książeczkach dla dzieci. Przyjrzenie się danym zachowaniom z innej perspektywy (również perspektywy ofiary), przeżycie danej historii i konsekwencjom określonych działań to sposób, w jaki maluszek może uczyć się na błędach swoich literackich rówieśników. Rodzic nie zawsze potrafi ubrać w słowa dany kłopot i odpowiednio uargumentować dlaczego czegoś nie można albo wręcz powinno się robić. A zakazy i nakazy bez argumentacji sprowadzają się przecież do pustych frazesów.

Dwie opowieści – Kacprze, który nie szanuje swoich zabawek, psuje je i bałagani oraz o miasteczku, w którym jedynym znanym jedzeniem są słodycze – mogą być właśnie pierwszymi takimi pouczającymi doświadczeniami.

Super, że to faktycznie są baśnie pełną gębą – pełne magii i tajemniczych zdarzeń. Znajdziemy tu mówiące i chodzące zabawki, wrednawe wróżki i drzewa rodzące słodycze i krowy dające kakao. A ponadto wciąż ładnie i bogato ilustrowane, co dodatkowo pomaga dziecku utożsamić się z bohaterami i wysnuć wnioski z ich zachowania.

Bo chociaż w realnym świecie zabawki sobie od ciebie nie pójdą, jeśli nie będziesz o nie dbał (a wręcz je niszczył!), a rośliny owocujące pełnymi cukrów prostych i tłuszczów utwardzanych słodyczami nie istnieją, to jednak konsekwencje braku szacunku i niezdrowej diety są zupełnie realne. Bo czym są dla dziecka zabawki, jak nie pierwszymi przyjaciółmi? W końcu utrata przyjaciela zawsze boli tak samo, nie wiadomo nawet, czy nie bardziej, niż brzuch po słodyczowej uczcie. Zdecydowanie lepiej o tym czytać, niż doświadczać na własnej skórze.

Wiadomo, że żadna książka nie powstrzyma dziecka od rzucenia zabawką, zlekceważenia potrzeb innego człowieka, czy ukradkowego podjadania cukierków przed obiadem. Ale dzięki takim właśnie lekturom, te przykre sytuacje będą dla malucha bardziej zrozumiałe.

Serię „Edukacyjne baśnie dla przedszkolaków” polecam  już trochę wprawionym czytelnikom przywykłym do dłuższych i bardziej skomplikowanych tekstów. Historie Giełczyńsiej należą bowiem już do tych rozbudowanych, choć zbudowanych na znanym i bezpiecznym temacie przyczyny, konsekwencji i poszukiwania rozwiązania. Moja świeżo upieczona trzylatka nieco się jeszcze w tym gubi, przez co traci zainteresowanie mniej więcej w 1/3. Obawiam się jednak, że zarówno upodobanie do słodyczy, jak i wieczne deptanie po zabawkach nie znikną tak prędko i książki będą jak znalazł również w przyszłym roku.

Agata Giełczyńska, Kacper nie dba o zabawki, Kraków: Wydawnictwo Aksjomat 2019, 24 s.
Agata Giełczyńska, Cukierkowa Wróżka i niezdrowa dieta, Kraków: Wydawnictwo Aksjomat 2019, 24 s.

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Wydawnictwa Aksjomat.

Wpis powstał w ramach akcji KOCHANIE PRZEZ CZYTANIE organizowanej przez Save the Magic Moments <3