Jeśli chodzi o kryminały, zdecydowanie jestem laikiem, zauważyłam jednak, że ostatnimi czasy coraz częściej po nie sięgam. Serię o Cormoranie Strike’u czytam w miarę na bieżąco i bardzo cenię fakt, że po niemalże dwóch latach od poprzedniej części nie muszę przypominać sobie dokładnie fabuły wcześniejszych książek. Mimo, że miniowe wydarzenia są wspominane i mają bezpośredni wpływ na sytuację bohaterów w czwartym tomie, jest to na tyle subtelne, by nie zmuszać czytelnika do usilnego przypominania sobie wyrywkowych faktów, o których czytał lata wcześniej.

Są śluby, rozwody, wielkie powroty byłych ukochanych i praca pod przykrywką. Są ciekawostki z życia koni, polityka, olimpiada i snobistyczne elity. Jest toksyczny związek, brak pewności siebie, trauma i ukrywanie problemów. Są zuchwałe, niezwykle pomysłowe morderstwa, porwania, nocne rozkopywanie grobów w głębi lasu i zbrodnie sprzed lat. A mimo to ta część wydaje mi się jakoś mniej makabryczna od ostatniej i to dla mnie spory plus, bo chyba jednak jestem większą fanką intelektualnej rozgrywki, w której to wszystkie zbierane po drodze poszlaki składają się w jedną całość, niż dokładnego opisu rozkładu zmasakrowanych zwłok. Chociaż zapewne jedno nie wyklucza drugiego.

Podsumowując, ciągle coś się dzieje, a urozmaicona tematyka nie pozwala się nudzić ani przez chwilę. Ponadto to jeden z tych kryminałów, które wciągają od pierwszych stron i nie potrzeba kilku rozdziałów na „wczucie się” – może dlatego, że to już kolejna część cyklu, a może wszystko zależy od stylu pisania. Wyraziści bohaterowie, odrobina poczucia humoru i świat, którego zupełnie nie znam – dla mnie tyle wystarczy, by dobrze się bawić. Zwłaszcza, że ponad 600 stron czyta się błyskawicznie.

Jakiś minus? W tej części było dla mnie trochę za dużo Robin, a za mało Cormorana – może dlatego bohaterka w pewnym momencie zaczęła nieco grać mi na nerwach. Na szczęście nie tak bardzo, żebym zdołała ją znielubić. Nieszczególnie podoba mi się też okładka, jakoś poprzednie trzy bardziej do mnie przemawiały.

Robert Galbraith, Zabójcza biel, Poznań: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2018, 647 s.

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Wydawnictwa Dolnośląskiego.